Seni gözümdeki yaş gibi bekledim gelmedin
Gittin uzak diyarlara geri dönmedin
Seni yağmurda güneş gibi bekledim gelmedin
Yedi renk vardı içimde sen bunu hiç görmedin
Kapatın kapıları bir bir, üstüne karanlığa umudunu bağladın
Bense umudumu bahara sakladım gelmedin
Gonca gülleri senin için sakladım beğenmedin
Gittin kurumuş dallara bezler bağladın
Bense düşen her yaprağımda senin için ağladım
Şu kahrolan kalbimi hiç görmedin
Kırılan gururumla hep dalga geçtin
Ben bekledim sense hep gittin
Seni çatlayan toprağın, yağmuru beklediği gibi bekledim gelmedin
Anneye hasret çocuk gibi bekledim gittin
Oysa sen benim kuruyan gözlerimden gelen kandın
Seni kana hasret damar gibi bekledim sen gittin
Senden sadece bir cümle bekledim söylemedin
Git deseydin giderdim ama sustun
Ben senin kalbinle kendime bir dünya kurdum
Ama sen gittin geri gelmedin
Düşler kurardım ikimize ait ama sen gittin
Bana gözlerindeki nefret kaldı geri gelmedin
Sevmek güzel sevilmemek çok kötü bilmedin
Seni yağmurda dolu gibi bekledim gelmedin
Denizde fırtınaya yakalandın dinmedin
Seni deryada mehtap gibi bekledim gelmedin
Liman oldum denizlerde sen girmedin gittin
Oysa seni vapuru bekleyen martılar gibi bekledim gelmedin
Yunuslar gibi hep yolunu gözledim bilmedin
Ben seni kalbime gömdüm geçmedin
Sedat ALICI