dudağı anason kesiği

… gölgeler kararır sandalın dizinde
kirpiği okyanusa kürek çeken
dalgalar devirdi nemli ağustos ayı


rıhtımında ayak izi geceye nazır


kükredi yedi kule zindanlarına kükredi deniz
içinde ki ateş buz tuttu teninde koy’un
ve ıslak kum tanesiydi avuçlarında üşümeli
cenin kadar korunaksız/ kartal kadar vahşi


sokuldu!

sokuldu usulca ana rahmine dağların
taze gelin gibi açtı eteklerini
süzüldü…!süzüldü/
kuğu gibi çarşaf- çarşaf maviliklerini
sürdü asi tenine toprağın

rıhtımda ayak izleri geceye nazır



gecenin soyka zamanları

yıldızlar cilveleşiyor birbirleriyle
derin iyot kokusu yalıyor tenini
toplamış saçlarını ak/deniz kokulum

…ve ben sana uyanmışım
ve ben sana yanmışım



ve ben sana …

çentik çentik işlemişim aşkı
kırk yerinden dişliyor belki yaralarını
aldırma sen
diz çökmüşüm yurduna
-mutluluğa/aşk’a -

rıhtımda ayak izleri geceye nazır

sen/ben

ve sen devleşiyorsun




Ümmü AŞCI