Seni unuttum dediğin zamanlar da beni dinle
Unuttum demek , unutmayanların uydurduğu hile
Göz kapaklarımda iğne , yanağımda sille

Ne olur beni aklından silme, Ben yurtsuz, yersiz
Senden gelen acılar, sensizlikten daha densiz
Söyle ne yaparım Küçücük ellerimle sensiz ?
Bu gidişler yersiz...

Gördüm baktım ki Alışırsın diyen dostların dudaklarında fitne
En temiz sulardan yansımalarım bakıyor gözlerime kinle
Meftun yürek günahlardan nasıl arınacak söyle kim le ?

Kendimi düşkünlüğün kollarında ne zaman bulsam Kapımda gurur
eylül sonrası yağmur kokusu, Aklım aklının sağanağın da durur
Yüreğe dayalı olmayan inanç köprü sonuna varmadan çürür
Derdi veren dermanı bilir, yaşadıklarım yaşayacaklarıma kefil

sarsma beni ne olur devir, korkularım başladı yine
Gitme dur burada, bu iyi bir karar değil , başka yol dene.
Ayrılık etlerimi parçalayan hain bir mengene. Destek ol dengeme

Hiç kimse hatasız değil ki , Pişmanlıklarımız kadar yakın bize Mekke
Hatalarını Azat ettim, daha önemlisi. AfAllâhu ’anke.
Kıssadan hisse, anlatacaklarım böyle...
Ama işte...


Ama İşte...
Bir uçurumun kenarına geldik yine , rüzgar saklı ceplerimde
Dokunma !
dayanamam atlarım.
tutunamam kendime , Ah kanarım.

Ama işte..
İçimi seninle doldurmuşum
Tanrım ben ne kadar’da boşmuşum.
bilmediğim bir yolda koşmuşum.
Dokunma ! dayanamam ağlarım. silemem gözyaşımı kanarım.


Güngör Kaya