Yar…
Gönlüme düşendi
Bir umut şevkiyle dile gelen muhabbetti
Hak rızasına hasredilen
Bir samimiyetten ilzam olan hürmetti
Fedakâr olabilmek, samimiyetin
Hazzıyla hizmete amade bulunmak faziletti
Söyledim yüreğine doğan, hicran damlalarıyla
Yorulan, bir dostluktan imtina edecekti

Oysa
Hiç tanımam
Kelimelerin marifetiyle
Kal eyleyip, yazdık
Göçüp gitmeden, kabre girmeden,
Kefene bürünmeden arzuladık
Nihayetinde bir ömür yaşamıştık, bazen
Hazan ve bazen de zemheriyi imzaladık
Ve fakat asla asi olmadık, vefasızlık adına
Bir an bile nankörlük yapmadık, sadıktık

Hilkat
Olarak mazlumduk
Yaşadığımız şartlar, sahipsizlik ne yazar
Boynu bükük, nazar eden ve fakat
İsteyemeyen bir canı gamdık
Sevgiye çok susamıştık, hamiyete aç kalmıştık,
Marifete ne kadar uzaktık
Sosyal şartlar, çaresiz umutlar, bilinçsiz
Soluklar, nefsi zorbalık semtinde yaşadık

Gülebilmek
İçin çok zorlandık
Her yanımızda bir kaygı taşıdık,
Evet, çok dışlandık
Varlık ve servet sahipleri tarafından
Mahkûm eden gözlerle tanıştık
Şımartılmış çocukları, nazından geçilmeyen
Edaları, can sıkan davranışa alıştık
Bir lokma ekmek, iki çeşit yemek, çay içebilmek,
Zeytini dörde bölmeden yemek telaştı

Artık
Nefesin sonları başladı
Tende takat azaldı, acıyan gözler
Ne büyük cefaydı
Gözyaşları tutulmazdı,
Demek ki sinirler boşaldı,
Suskun yer nerede vardı
Kimseler görmesin istiyorum,
Rabbime büyük bir umutla
Sığınıyorum ve ağlıyorum
El açıyorum, her zaman olduğu gibi
Yine yanımdasın biliyorum,
Senden başka kimim var diyorum

Ey sevgi ve
Muhabbetini esirgemeyen
Hali perişanlığımı bilmesine rağmen,
Himmette bulunan
Nadan lığıma hiç bakmayan, sanki
Bir arif sezgisiyle taltifler yapıp, taçlandıran
Her iki dünyada aziz olasın,
Can yoldaşım olarak dilerim unutmazsın,
Niyazında anarsın
Bu bizar ve bedbin halimin bir lahzada
Huzura kavuşması için
Çabalarsın ve sinende saklarsın

Mustafa Cilasun