Zerdalim seninle düşman bile değiliz artık
Hatta birbirini hiç tanımayan iki yabancı
Hiç çarpışmadık okul kapılarında
Ne senin kitapların dağıldı
Ne de ben topladım
Uzun uzadıya da bakmadım
O ihanet elası gözlerine
Galiba artık
"Sen benim hiçbir şeyimsin …"


Dilimde parçalanmış bir cümlesin şimdi
Hangi şiir de toplayayım seni
Hangi dağlara savurayım
Elin ile yaktığın ateşin küllerini
intihar saatini kollayan ölüm gibisin
hiçbir zaman kabul olunmayan dua
ayrılığa atılan çaresiz bir adım gibisin
Dedim ya zerdalim
"Sen artık benim hiçbir şeyimsin "


Lanet olsun seni hatırlatan bütün şarkılara
O balıkçı teknesinde ki ihtiyar kemancıya
Beni sokaklarında boğmak isteyen İstanbul ‘a
Yazıklar olsun senin uğruna heba ettiğim
En genç yıllarıma


Zerdalim seninle düşman bile değiliz artık
Ben çoktan unuttum ki seni
Ne kokun kaldı tenimde
Ne de tozlu raflarda sakladığım resmin
Şehrin en karanlık gecelerine gömdüm gururumu
Hiç doğmayacak güneşe emanet ettim umudumu


Şimdi yağmurları bekliyorum susuz ruhumla
Kendi kıyametimi bekliyorum bu rezil dünyada
Mavi kelebekleri öpüyorum paslı dudaklarımla
Ben hiç bilinmeyen alemlere gidiyorum
Senin olmadığın hiçbir zaman da olmayacağın yerlere
Ben seni öldürüyorum gözümü kırpmadan yüreğimde
Bir sonbahar akşamında
Gelincik şafağında …


Artık dilediğin gibi yaşayabilirsin
Zerdalim" sen benim hiçbir şeyimsin …"


Şimdi Defooll defollll.....!