Yine mahzun olduk bu bayram da,
Yokluğun kalbimi doldurdu annem,
Her bayram artık böylemi olacağız,
Sensizlik içimizi öldürdü annem…


Yavruların kaldı bak boynu bükükler,
Ararız her yerde biz kalbi sökükler,
Ağlamaklı gözleriz burnu sümükler,
Böyle yalnızlığı bilmedik annem…


Bayramımız bayram değil matem dağı,
Sensizlik sarmış her yanı bu kaderin ağı,
Böyle bıraktığından ayrılmak felek tuzağı,
Dünya öksüzlerle dolarmış annem…


Ellerin tutulmaz, yüzün de görülmez oldu,
Sen yaşarken de kıymetin bilinmez oldu,
Ağladıklarımızda gözyaşımız silinmez oldu,
Ana - baba kıymeti bilinmez annem…


Yokluğun ateşten kor, giyilmez gömlek,
Varlığında ne bildik ki, vermedik emek,
Seninle var olmaksa bir hayattı demek,
Şimdi yaşıyor muyuz ne deyim annem…


Bu bayramda böyle geçti diyelim, bu yılda,
Şimdi toprak altındasın göremem annem,
Yinede kutlarız tüm geçen bayramını bizler,
Tekrar tekrar dileyeyim, iyi bayramlar annem…




Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)

© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

25.10.2012