Ha yaz, ha ayaz gülü !
Ayazda da dost yazda da .
Renk ahenk harmanının buğulu billur hali.
İnce belli içinde andırır bir nihali.
Bardağın lisanında,
Tütsülü niyaz gülü.

Berrak bir girizgâhtır muhabbet demlerine,
Demlik ve çaydanlıktan sadır olan efsane.
Demliğin derunu gül,
Çaydanlıkta is sürme.
Bakışlara ciladır suhuletin saf tülü.

Mevsimler munisleşir,
Nefesiyle demliğin.
Yeri olmaz o demde,
Çirkinliğin kemliğin.
Sureti Leyla misal, efsanedir kakülü.

Yazda ayazda efsun,
Perilerin şahı o.
Demliğin naz katresi,
Çaydanlığın ahı o.
Huzur çağlayanının hayalde gümrahı o.

Ayazın yazın gülü yudum yudum açılan.
Katresi gönle ışık,
Gizem özsuyu çayın.
Buğu buğu saçılıp
Bizi bahtiyar kılan.

Ha yazda ha ayazda !
Bize her dem sevgili.
Ayazın yazın gülü,
Yurdun bütün sathında,
Yoktur mekanı ili,
Huzur ile sükunun ipek tenli mendili.
Tane tane konuşur suya karışır dili...
Ankara, 02.08.2013 İ.K