Umutsuz değil, karamsarım biraz, üzgünüm
Her gün her yerden çığlıklarını duymak dünyanın!..
Umutsuz değil, karamsarım biraz ,üzgünüm
Ne olacak bu hâli dünyanın?..
Görüyorum, yıldızlar geceleri dünyamıza ağlıyor
Hiç bilmediğimiz yerlerde,
Hürriyet esir düşmüş çığlıklar atıyor!..
Üzgünüm, karamsarım biraz, savaştan korktuğumdan,
Ölmekten, savaşmaktan değil uykularından,
Uyanmamalarına korkuyorum,
Anne karnında uyuyan çocukların

Bombalar, üzerlerine kan sıçramış bombalar
Hiroşima’da, gözlerimde her gün patlayan bombalar
Bir de açlığı yok etmek için patlasalar!..
Açlık pahasına bomba yapardım o zaman!
Her yerde durmaksızın bombalar patlıyor!..
Çok uzaklardan kiliselerin çanları kulaklarımı yalıyor
Günahkârlar uykularında günah çıkarıyor
Günah şehirlerinde sesi yükseliyor ezanların
Her yerde durmaksızın bombalar patlıyor!..
Neredeyse ah neredeyse ölecektim...

Açlık diyorum dostum açlık
Açlık nedir bilirim, günlerce açlık da çektim
Ama dostum açlık diyorum,
Bu bizimkisi açlık değildi!..
Biliyorum, kardeşlerimiz açlıktan kıvranıyor
Ne olmayan yemekleri karınlarını doyurur, ne hürriyet
Dostum açlık değildi, bizimkisi açlık değildi!..
Duyuyorum, bir çocuk annesinin kucağında ağlıyor,
Annesi ölü.
Aç değil, açlıktan habersiz değil, annesi ölü!..
Yetmez mi dostum öldüğümüz, öldürdüğümüz?
Neden durduğu yerde durmaz bulutlar, göz yaşlarını,
Bize bırakarak kaçar, neden?
Dayanamaz dostum dayanamaz,
Ölüm görmeye...
Neredeyse ah neredeyse ölecektim...

Kötü şeyler anlattım dünyadan,
Ama bekliyorum iyi şeyler anlatacak günleri de,
Bekliyorum umut içerek su diye
Yıldızlar da bekliyor, ağlayarak bekliyor, bulutlar kaçarak...
Gözyaşlarını kaçarak döküyor.
Ellerindeki kelepçeyi hürriyetin biz insanlar açacak
Aç kardeşlerimize dostum, aç kardeşlerimize açacak
- Kimisi hürriyete kimisi bir parça ekmeğe aç -
Karınlarını kardeşlerimizin biz insanlar doyuracak
- Gerekirse aç kalarak -

Güneşin önüne siyah perdeler çekenler
Onlar ki karanlık mezarlarda çürüyecekler!
Sizlere söylüyorum bembeyaz kuşlarla
Haber salarak
Karanlığın içinde her zaman
Bir ışık vardır,
Karanlık ışığın önüne çekilmiş
Güçsüz bir duvardır.
Lâkin delileri var, çıldırmışları var karanlığın,
Onlar ki; karanlık mezarlarda çürüyecekler!..
Duvarlar örenler de var önüne ışığın!..
Biz ki; o karanlığın içindeki
Işığa gideceğiz...
Ve insanları kardeşim, tıpkı bizim gibi insanları
Işığın içine yanımızda götüreceğiz!..
İnsanları kardeşim, insanları...

21.09.2007
Semih Arda Akmazlar
Sarı Zeybek Dergisi 2007 Kamil Erdin Şiir Yarışması
Büyükler Dalında Birincilik