Gün batımında başlar özlemler
El ayak çekilmeye başlayınca bu yalancı kentten,
Kalırsın baş başa bir sen,
Bir yalnızlığın, birde özlemlerin
Ellerin üşümeye başlar yoksa sevgilin yanında
En büyük özlem de onadır, ya
Kendini hep yarım hep eksik hissedersin.

Duvarlar üstüne gelir
Onun yokluğunda
Yaktığın sigara bile senin gibidir
Biraz acı biraz kederli yanar
Sonra bir şarkı tutturursun
Yâda geliverir aklına söylersin ama
O duymaz, istersin gelmez özlersin onu
Sonra bir bakmışsın iki damla yaş akmış yanaklarından.

Ona doğru süzülürken yaşlar yanağından dudaklarına,
Öper de yollarsın o yaşları ona özlemişsindir
Sonra ardından bir sigara daha yakarsın
Sonra bir tane daha bir tane daha
Baktın olmuyor, bulamıyorsun bir çare
Atarsın kendini yatağa
Uyuyup kurtulmak için bu özlem acısından.

Önceleri acı zannedersin ama sonra anlarsın ki
O senin sevginin ateşi, sevginde onun oksijeni
Ama bilemezsin ki her şey daha ağır daha acı olacaktır
Kapatırsın ışığı girersin yatağa
Bir de bakmışsın bedenin yalnız, bedenin buz gibi
Ararsın beklersin bir dokunuş, bir sarılış
Uyurken duymak istersin o sıcak nefesin verdiği huzuru
Sende bilirsin ki sağın karanlık, solun karanlık
Hani alışmıştır kulakların duymak ister iyi geceler sözünü,
Küçücük masum bir öpücük istersin
Yalnızsın ne duyarsın ne hissedersin..

Sami Arlan..