Korku dolu bir geceydi
Sabahında sallanmıştı
Çünkü yeryüzü.
Çocuk kalbimi
Hoplatmıştı 3.1
Yaşım da 13 civarıydı.
Üstelik abim acımasız
Yataklarımız ayrı
Ve karşı karşıya.
Uyumaya çalışıyorum..
Tam unutmuşken
Malum hadiseyi
Birden seslendi
Zifiri karanlıkta
Kısık bir sesle:

-Abim, uyudun mu?
Sanki uyumak üzereymişim gibi derinden bir esneme numarası yaptım ve:
-"Uyuyordum abi.. N’oldu?" dedim.
-Ya birazdan artçısı olursa sabahki depremin.
-Olmaz herhalde ya.
-Rocky, ya olursa. 99’da gece uyurken olmuştu. Ben hemen kalkmıştım. Seni kucağıma alıp bahçeye çıkarmıştım koşa koşa.
-Şimdi olsa yine yapar mısın abi?
-O zaman 4 yaşındaydın Rambo. Artık kendin çıkarsın.

Korku iyice ilişmişti yatağıma
Yorganımı iyice çektim
İçeri giremesin diye.
Bedenimi saran ürpertiye de
Çok iyi gelmişti.
Bunlar bir yana
Depremden de koruyacaktı beni
Sihirli yorganım.
Taşlardan, molozlardan da!
Çocuk kalbim
İnandırmıştı bunu bana