Şöyle bir düş ya da gerçek kapına;
Gözlerin değse günün mehtabına.


Gör gelen zat; zamanın bir tanesi;
Neşelenmez mi, gören kalp hanesi?


Hem gelen kutlu adem hem de sefir;
Muştuluklar getiren bir misafir.


Asra vursan, kaç asır geçti bakın;
Hatırın varsa bugünden de yakın.


Pek yürekten bak da çöz esrarını;
Dile gel, an Resul’ün Ensar’ını.


Kıssamız Hazreti Eyyüp zatına;
Sabihin sen de selâm ver adına.


Dönemin kâti inanmış kuludur;
Resulün çizdiği yol tek yoludur.


Beraber koştu fetihten fetihe;
Coşkusundan imrenir bir Fatihe.


Methedilmiş komutandır irade;
Yaşı geçmiş olmasından ziyade.


Yola düşmüş gücü sonsuz imanı;
Nihayet ol Asitan’dır limanı.


Çarpışır gönlüne düşmez kederat;
Yiğidin arzusu serkutlu berat.


Hangi hemdem böyle içten yakarır;
Şevki makbul görülür Hakk’a varır.


Yaradan insanı bir şekle göre;
Yaratır, amma; değer akla göre.


Hayatın her demi uğraş ve cihâd;
Ki; yemişler sana ancak vere tad.


Nice İslâm ehli İstanbul’a yâr,
Kim ki; bir kez ona yan baksa uyar!




Fe’ilâtün / fe’ilâtün / fe’ilün

_ _ / _ _ / _



28temmuz2013
Trabzon