Vermeyince Mabud neylesin Mahmut,
Bahtta yazmayınca olmuyor işte.
Kadir kıymet elden uçup gidince,
Avuçtayken değer vermiyor işte.!

Sevdiklerinize bol zaman ayırın,
Pişmanlığı fayda etmez yarının.
Sonrada sızlanıp yazıp durmanın,
Boş yere çabadır görmüyor işte.!

Hayat ikinci bir şansı vermiyor,
Candan seven kimdir kiimse bilmiyor.
Bir gün anlıyorda giden gelmiyor,
O yüzden gam keder bitmiyor işte.!

Bir gün gelip keşke dememek için,
Ardından gözyaşı dökmemek için.
Yüreğe gam keder ekmemek için,
Kimse gözyaşını silmiyor işte.!

Başlı başına bu hayat zor zaten,
Adem kulu zorlaştırıyor hepten.
Bir kalbi kırmayın sudan sebepten,
"can" kırığı sızlar geçmiyor işte.!

Sözlerimden gücenip alınmayın,
Düşünce bir yılana sarılmayın.
Her dostum diyene sakın kanmayın,
Yılan derisinden post olmuyor işte.!

Çok şükürki bildik yar’i yaranı,
Dört elle sarıldık elde kalanı.
Bu canda yar ettik elde olanı,
Ondan başka sevda bilmiyor işte.!

Kul TİRYAKİ talih bir kez gülüyor,
Neye sahip ise kıymet biliyor.
Ara sıra kalem sitem ediyor,
Gidenlerin yeri dolmuyor işte.!

25 Temmuz 2013
(sahur vakti)