Çok zor
Anlatamam artık
Gönül iklimimdeki
O gizemi

Kalbimi
İhya edeni
Serinliğindeki
Yeşeren filizi

Çektiğim
Çileleri
Uykusuz geçen
Şu gecelerimi

Sukutuhayal
İçinde kaldığım
Hasreti yaşatan
Cenderesini

Öyle bir esrar ki
Hissedilen
Merakın
Enginliğini yaşamak
Onunla
Hülyada olsa
Bile buluşmak
Korkumu yenmek

Mısralarıyla
Halvet etmek
Onun serdettiğini
Bildiğim hicran
Nağmesini dinlemek
Sitemden vazgeçmek
Nedameti ötelememek

Bir gün evet
Elbette gelecektir
Beklediğim
O gün
Bu nasıl bir sürgün
Cenderede geçirilen
Şu hazin gün

Sazın
Nağmesinden
Süzülen hüzünle
Geçen her gün

Sen
Solma
Gözlerini yorma
Ufkunu da
Hiç karartma


Ben kaldım
Çaresizliğime yakındım
Artık bu uzak
Diyarlarda
Yapayalnız kaldım

Her ne kadar
Uçak olsa da
Ulaşım çoğalsa da

İşte uzaklarda
Mahkûmun sana
Ne diyeyim ki
Bir çaresi olsa

Senin sevdana
Kanamadım
İşte aşkına
Manada nükseden
Kalan tahayyüle

Sadece
Yetinip kalacaktım
Aşktan
Bir haz alacaktım

En azından
Aşkı tattığıma
İnanarak öyle
Yaşayacaktım

Hasretimle
Nihayetti bekleyerek
Sinenden
Sessizce çekilerek
Halime
Nakşedecektim

Silinmeyenlerden
Bir izdin
Ancak
Seninle
Haz alan
Yalnız kalan
Bir nefestim