Çaya şiir yazmasam bir yanım eksik kalır.
Kelimeler küflenir kınında kılıç gibi.
Sözlüğü sancı tutar demliği telaş alır.
Çaydanlığa çığ düşer buğu buğu hınç gibi.


Semaverle su küser bir birine kaç asır.
Gül misalin hayali ayak basmaz semtime.
Bardağın kenarına düğümlenir nice sır.
Hüzünler yuvalanır bakışlardaki ime.


Ateşin keyfi kaçar çaydanlığı gam bürür.
ince belli cerenler ansızın mahzunlaşır.
Bulutlar dert yumağı hazan dağına yürür.
Çay kokulu parmaklar dudağa hüzün taşır.


Çaya şiir yazmasam Mecnun Leyla’dan geçer.
Züleyha katre katre terler çöl sıcağında.
Zindan taştan bağrına köle Yusuf’u seçer.
Ünsiyet tutsak kalır hasetlerin ağında.


Şiir yazmasam çaya damağımda buruk tat.
Renkle ahenk uyumsuz tadı tuzu yok nazın.
Menzile erişemez bu minvalde topal at.
Kanatları kırılır dudaklarda niyazın.
Ankara,25.07.2013 İ.K