0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
916
Okunma
Çıplak rapunzeller
Büyük yuvarlak bir pisliği
amaçsızca yuvarlıyor
Görüyorum.
Savaşın ölü çocuklarının dizinde
yatan tarafsız büyükler
görüyorum.
Birbiri üzerine sonsuz
defa çizilen ölü renkli sert fırça darbeleri...
Uyandım ki
uyanmışlık bir sabah ezanı
Soğuk betona köşesiyle basıyor
zihnim
Zonklayan minik ayaklar
Serzenişlerinden tırmanır
Ve ağlardım.
Karla karışık şüphe...
Ve ağlardım o hep bir miktar açık kapıdan içince
Acısına naz yapan dirilik hissim...
O ağlayışla bulanır özlem
Sunulur huzura
Aynı tuvalde karşılar ölüm ve doğum
Aynı rengin aynı tonunda
Huzur sunulur
Özleme muhtaç bulanır
Ve ağlarmışız
Aynı rengin aynı tonunda
5.0
100% (1)
