Hiç vazgeçer mi insan sevdiğinden,
Mümkün müdür bu?
Peki korkar mı insan sevdiğini kaybetmekten,
Korkmaz mı gülüm hem de ne korkma,
Nefesin kesilir, boğulursun o his geldiğinde
Gözün kararır, ayakta durmazsın...
Başlarsın yana yana dua etmeye,
Ne olur O’nu bana bağışla diye...
Bilir misin sen sırf sevgilinin kızmasından dolayı yastığa göz yaşı akıtmayı,
Hiç bilir misin sen o yastığı sım sıkı sarıp koklamayı?
Sevmek nedir bilir misin peki koşulsuz, kuralsız?
Sevmek gülüm;
Sevgiliye boyun eğmektir,
Sevgiliye köle olmaktır,
Ondan gelen acı tatlı ne varsa seve seve kabullenmektir...
Sevmek gülüm;
Küsmektir yerine göre ama çocukça,
Konuşmaktır bazen aptalca,
Beklemektir bazen aylarca, yıllarca...
Sevmek gülüm;
İbadettir çıkarsızca,
Özlemektir tüm mesafelere inat...
Sevmek gülüm;
Ölümü istemek kollarında,
Uçurumdan atlamak gözlerinden,
Bütün olmak ruhunda ...
Hani demişsin ya ayrılma noktasına gelmek diye,
Ben seni ayrılmak için sevmedim gülüm,
Ben sensiz geçen her günüme lanet edercesine yaşarken,
Bu cümleyi telaffuz etmek gülüm yakışır mı sana?
Hani diyordun ya çok konuşuyorsun diye,
Hiç sordun mu be gülüm bir kere olsun,
Arkadaşım niye böyle çok konuşuyorsun diye?
Ne denilir ki güneşim,
Ben sana sarıldıkça, seni sıkmışım farkında olmadan...
Normaldir be gülüm,
Karşılıksız, deli gibi sevmeyi her bünye kaldıramaz...
Ben senden bir an olsun gitmedim gülüm,
senden bir an olsun uzaklaşmadım,
Senden bir an olsun şüphe etmedim ...
Hatırlar mısın iki kelimeyi söylettirememiştim sana,
O kadar basitti ki hal bu ki...
Nasıl bir mutluluk verdiğini hayal bile edemezdin bana,
O güzel dudaklarından dökülecek iki kelime...