bugün pazartesi
yine bulaşığım kendime
deccalı gecikmiş mürted gibi içim
bir sürü renk abanıyor gözlerime
gotik bir resmi seyreden -çoban-gibi fakirim
bugün pazartesiyim



sirenler çalıyor sanki beynimde
"bekleme yapma" diye
yine park ihlâli günüm olmalı
kalabalık bir yalnızlıkla yürüyorum
çözemediğim problemlerimle tepelere
yerleşik bir serseriyim
kandırıyorum sürekli kendimi
uzatsam elimi değeceğim diye
"pantalonlu bir bulut"a
ya da göklerin istikbâline
tapeleri istilâ edilmiş bir ülkenin
tomatez renkli uçurtmasıyım
adım hâlâ özgürlük! geçiyor
kutsal saltanat prömiyerinde!


briyantinli söylemler sürülüyor şimdi benliğime
inanması zor bir hâl bu
ki ; nümayişteydim
paşa çayına banmış
"özde vatandaş var
sözde vatandaş var" dendiğinde de
Turban’a karşı da işemiştim
türbana da hak vermiş vaktinde
insan insandı taşıdığı kisveyle değil etiyle


mahcup bir ilencim var şimdi
inancım eridi giderek
düdüklüde çok kalmış nohut gibi
tedavül zamana göre ayarlanırmış meğer
herkes kendi gününü giyinirmiş
yanına yedirdiği kâr
bilerek delikli yapılırmış fileler
çorbayla oyalanırken-kanarken-halk
doysun filler!

şâirim
sözümona yazarım ben
tıpkı pazartesiyim
"bilinci nasırlı bahçıvan çaresizliği" gibi
anlamsız cümleler üreten
içinden çürümüş tohumla
kökünden F tipi güller biçilen
fazla göz(e) değmesin diye!
yazdıkları kodeslenen
pazartesiyim ben
y a z a r t e s i !






ToprağınSesi




.