Yanık bir dille susadım sevdana
alevlenirken yürek,
kalp ritimlerimi bozuyor soluğum
ve gövdesi eriyen çınarın
hapı yutmuşçasına boğuluyor
gel diyen bir bakışla
başı eğik duruyor çocuk
içimdeki utangaçlık
ne zaman geçer diye beklerken
sabah oluyor usulca
güneş hiç olmadığı kadar yakıcı
yorgun bedenimi gıdıklıyor
yine sensizlik diye fısıldıyorum kendi kendime
isyankarlık tenden fışkırırken
kahredercesine soğuk duvarlara
darp ediyorum kendimi acımasızca
sessizlik sağır edercesine,
odamda yankılanıyor
ölümden beter halim
o an da
gözlerim senden kalan bir resme takılıyor
yarı yırtık ve solgun renklerle
düşlüyorum, düşümde kalan senli anıları
gök ağlıyor yarım kalan hikayeme
sağanak yağmurlar başlıyor gözlerimde
yüreğim kırgın kaderime
susuyorum
suskunluğumda
tek bir söz dolanıyor dilime
gitsen de ne fark eder ki
yüreğim seni terk etmedikten sonra
sevgili
kulakların çınlasın
isyanım sana...



19.07.2013

Rasim Yılmaz