İ H A N E T / G Ö Z L Ü M


Ve
Ben senin en çok, çocukça kaplanmış yanlarını sevdim
Yarınlarını sevdim, bir gün öncesinden sabırsızca beklediğin
Gözlerini sevdim, ağlarken bile damla damla gülümsediğin
Uzaklığını sevdim, umutsuzluğum da, umutlarına güvendiğim

Ve
Bir gece yarısı ansızın gelip de hayallerimi yıkana kadar
Gelip de yüreğimi tam ortasından bir dün gibi vurana kadar
Umutlarım vardı dünlerde, şimdi ise hepsi, ihanet odu bu gün
Söküp aldım elime kalbimi ağladım, sabahlara kadar!

Ve
Ayağa kalkana kadardı artık sendeki ömrüm
Bir çöpün arasından bile bulsan da benden bir parça
Tek gecelik bir aşka giydirip gideceksin ertesi güne
Ve yine aynı geceye gömülüp! ihanete bulanacak gözlerin

Ve
Ben yattığın o yere gidip, üzerine en güzel fidanları ekecek
Bolca sulayıp, tam kalbinin üzerinde büyüteceğim
Sen ise yattığın yerde, melek ve şeytan arasında savaşırken
Ben ise tam çaprazda kalmış bir hayatı oracıkta ateşe vereceğim

Ve
Sen cayır cayır yanarken sevda cehenneminin tam ortasında
Ne dünlerde güvendiğin dağlar, kar olup üzerinde, donacaktı
Ne de bugünkü asfaltlar altına gelip bir yol olacaktı
Olsa da ne olacak ki kaderin, yatacak yerin var mıydı? sanki!

Ve
Seni bundan sonra, hiç bir şehir almayacak sınırlarına
Hiç bir kente bir yol bulamayacaksın alnındaki yazılarla
Her nereye gitsen bir an gibi kalacak akıllarda
Onca kalabalığın arasında kalacaksın bir başına yıllarca

Ve
Sonra, önce ölmek, ardından gömülmek isteyeceksin topraklara
Ama ölmek, bir kaçış, bir hediye, bir mükafattı belkide sana
Bunu bilen kader, ne bir yol, ne de ölüm seçecekti bahtına
Öylece bir başına bırakıp, ihanet gözlerini de alarak

Canlı canlı yakacak seni bu dünyada…
.
.
.
Mawish
.
.
.