Yar…
Bir ömür beklemek
Ne demektir
Hiç biliyor musun?
Gelip geçen mevsimlere,
İçimi titreten hüzne
Ruhumdan nükseden hicrana
Hiç önem veriyor musun?

Sevmenin,
Ve gönül vermenin
Feda olmak için
Şükretmenin feyzini
Tefekkür ve tahayyül ettiren
Çilesini, sabırda eğiten ülfetini
Kanaatle boyun büktüren
Teslimiyeti, hiç sinende
Fark ediyor musun?

Ne vakit
Solan yaprağı görsem
Düşlerimi süsleyen ümitler içinde
Sessizce nefeslensem
Hiç emele tevessül etmesem,
Heves için sevgiyi feda etmesem
Aşkın hicran zerk eden
Firkatiyle bir ömür
Halime şükredip öyle göçsem

Hangi kabrin
Yanından geçsem
Yüreğime seslenen enginliğin
İçinde başımı önüme eğsem
Bin hüzün içinde
Göçüp giden ümitlerin yâdıyla
Gönlümü teskin etsem
Akan gözyaşlarını,
Sukut ettiren vicdanı,
Ruhumdan neşet eden
Hicranı dindirsem

Artık
Ne söylesem
Kar etmeyecek bilirim
Vurgun yemiş umudu teselli
Etmek için evet, yorgunum
İçime batan,
Yüreğimi sızlatan, halimde
Şevk ve sürur bırakmayan
Düşlediğim hülyalar için yanarım,
Artık bir nida etmesen de
Çaresiz susarım

İnsan
Umut içinde yaşar,
Hasrete kanar
Ruhunu ve kalbini sevda
Bürümüşse hicran içinde coşar
Hüzün sokaklarına
Sessizce dalar, her nazarında
Ümit vecdiyle şakar
Artık onun dünyası, firkate
Adanmış hülyası,
Kulluk kimliğini tahkike sokar

İnsan
Beden diliyle değil
Kalbin aklı
Ve lisanîyle nazar etmelidir
Kalbin en müstesna
Bir Nazar gâh olduğunu bilmelidir
Gönlünü ve iradesini
O’nun rızası ve muhabbetine
Hasredip şükretmelidir

Mustafa Cilasun