Terör estirmek için, “ağaç bahane”siyle
Şer güçler haber saldı, şereften mahrumlara.
Ne diyeyim bilmem ki, DNA’sı bozuksa
Belki de mîras kaldı, şereften mahrumlara.

Zamanında tedbiri, iktidar almasaydı
Hâinlerin kalbine, korkuyu salmasaydı
Karşıda “çelik bilek”, belki de olmasaydı
Kendince güzel yoldu, şereften mahrumlara.

İşi/gücü öyle ki, ortalığı hep germek
Güzel olan ne varsa, karşı çıkmak ve yermek
Kamunun mallarını, yakmak, yıkmak, devirmek
Herhâlde iyi geldi, şereften mahrumlara.

Suyu taşımaz oldu, delinince kovası
Zulmünden yaka silker, dağı, taşı, ovası
“Hükümeti al aşa”, etmenin provası
Tutunacak tek daldı, şereften mahrumlara.

Gözü dönmüş kişiler, saldırır yuvalara
Kinlerinden vururlar, tas, tabak, tavalara
“Şerefe” der kaldırır, kadehin havalara
Âdilik şeref oldu, şereften mahrumlara…

17/07/’13
Hanifi KARA