"Bazen,
onların yüzlerinde,
kocaman gülücükleri
görmekte saklıydı
mutluluk…”


Yıllar önceydi
Hasta ziyaretine gittim.
Hastaneleri
Oldum olası sevmedim,
Sevemedim…
Allah ne eksik etsin
Ne de muhtaç!

Organ nakli bekleyen
Hastaları gördüm
Gözlerimi kaçırdım gözlerinden
Bakamazdım
Alay etmiş olurdum
Ama unuttum muydu acaba?
Bugün onlara
Yarın bana…

Gözlerinin öyle masum
Öyle sevgi dolu
Baktığını
Adeta “Lütfen”
Dediklerini hissettim
O an kararımı verdim
Organlarımı bağışladım…
Kim fani dünyaya
Çivi çakmış ki?
Elbet bir gün
Bizlerde öleceğiz!
Topraktan geldik
Toprağa gideceğiz
Haydi
Birlikte el ele
Umutla bekleyenlere
Bağış yaparak
Kim bilir?
Kaç bedene
Can vereceğiz?
Düşünme!
Sen de
Bir bedene
Can ver!


Mustafa Karaahmetoğlu
14.07.2013

*Şiir gerçek bir hayat hikayesi olup;
yazmama vesile olan
değerli arkadaşım Sevim ERTAŞ’a
teşekkürlerim ile kendisine ithaf ediyorum..