Beline yolluğunu koyar; eline asanı alırsın.
Hiç durmadan tüm dünyada Devr-i Alem yaparsın.
Allah’a sığınır, yolundan ayrılmazsın.
Dünyayı her zaman tek kalemle anlatırsın.


Sen değil miydin çöllere düşen?
Sen değil miydin Yaradan’ı seven?
Allah’a tapanlarla dost olan,
Bütün gücünü Ondan alan Aşık sen değil miydin?


Gezgin denince bana, aklıma sen gelirsin.
Çöl denince bana, yürüdüğün yollar gelir aklıma.
Her adımda bereket ve de bir istek.
Bu ne azim Yunus’um, bu ne azimet?


Ben senden öğrendim cefakarlığı.
Şiir yazmayı, Allah’a tapmayı.
Her şeye rağmen yolumdan şaşmamayı...
Keder dahil olsa içimde;
Allah’a yalvarmayı sende gördüm senden öğrendim.
Artık biliyorum neyin ırak neyin azim olduğunu.
Biliyorum kimin dost, kimin düşman olduğunu.
Sayende gördüm azmin sonunu.



2009
NEVZAT
ŞİMŞEK