Mavi kırmızılarımızla geldik
kırmızıarından
korkmadık !

selleri akıttık
denızleri çevirdik
boğulmadık !

dik duruşun olgunluğuyla
yürümedik
koştuk !

duyulmaz dağlara duyurduk
eğilmedik !

Kıraçların yamaçları çarptıkça
kenetlendik !

bizlerimiz kimsesizliğe benzedi
yıkılmadık !

akıl ,zekilik, ilim ufuklarına
kapasiteler açtık
yılmadık!

düzen yap bozlarına
kader demedik !
kederlenmedik !

bu güneş sönmez dedik
azalmadık !

kırmızı toprağın
zaman akışına
yenilmedik !

yeniden ,
yeniden toprağa düştük
çürümedik !

kimsesizliğe zerreleri sığdırdık
bir günleri ömür yaptık ruhumuza
kumrulandık !

sen bendesin ben de sen’deyim
sularına kaktüs’leri açtırdık
zehirini akıtmadık !

dağların kur’du
ovaların ceylanı olduk
doyamadık !

göz olduk söz olduk
töz olduk tuz olduk
ruhumuzla seviştik de
gellerimiz olamadık

genede yinede

yeniden yeniden yenilendik

zülüflerimiz göz danesi
hoş geldin sel danesi dedik
gitmedik !

Gülay GÖKTÜRK