9
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
1305
Okunma
Bu bir hiciv şiiridir..Kimse muhatap alınmamıştır.Toplumumuz da bu tip örnekler çoktur.Biraz da ben dokunayım istedim bam tellerine:)))
Bu ne ikiyüzlülük bu ne bitmeyen kindir
Nasıl çıkmaz foyası nasıl ayakta kalır
Her durumdan sıyrılan bu ne büyülü cindir
Lambadan çıktı desem lambaya yazık olur
Bir yönü melek sanki sanırsın kanadı yok
Bir yanı felek sanki kırdığı yürekler çok.
Kendine acımakla ömrünü geçiriyor
Ufacık bir gam ile yelkeni indiriyor
Dost düşman dinlemiyor yanından kaçırıyor
İçinde ki zehiri midesi sindiriyor
Ona sorsan hep haklı hata yapmayan melek
Gerçeği inkar eder bizim zavallı kelek.
Duruşu pek kibardır ders veriyor herkese
Kendisini görenler hanımefendi sanır
Yeni gelin edalı toz kondurmaz çerkeze
Bir tek gerçeği bilen onu yakından tanır
Sinsi bir yılan gibi gönüllere süzülür
Yaptığı entrikaya sonra mahsus üzülür.
Çözmek zordur bunları geçmişine bakmalı
İnsanı insan yapan yürekteki sevgidir
Sevgiden yoksun kulu cehennemde yakmalı
Kulu kula yediren hırs denen o kavgadır
Gerek var mı kırmaya gönül değil mi mabet
Ömür dediğin ne ki kapıda tutar nöbet.
Ayvazım DENİZ
5.0
100% (8)
Cevap Yaz