Beni tavırlarınla etkiledin.
Beni bakışlarınla mest ettin.
En kötüsüde ne biliyor musun?
Beni kendine taptırdın!


Gururumu ayaklar altına attım sayende.
Kendimi heba ettim günlerce.
Gece gündüz yas tuttum,
Hepsi senin sayende.


Amacın neydi zalim?
Beni benden almaksa, başardın.
Beni ölüme hapsetmekse, onu da başardın.
Sayende ölüyorum şimdi, ölüyorum zalim.


‘’Mutlu musun?’’ diye soramam.
Biliyorum ki mutlusun.
Beni benden almakla ne kazandın be zalim?
Bir hayat mı yoksa bir yaşam mı?


Ne kazandın bilemem ama çok şey kaybettin.
Önce seni seven beni sonrada kendini!
Keşke eskisi gibi olsan be zalim.
Tıpkı ilk tanıdığım o melek gibi…

NEVZAT
ŞİMŞEK

14.07.2010