Şimdi sana ağlamak istiyorum
Bu çok mu garip Akdes

Zaman senli benli zamanlar değil artık
Ben ve terk edilmiş bir leyl buluşması

İçimden kopan çırpınışlar
Gökyüzünde yıldız şimdi
Sen onlara bakarken gülersin ya
Ben her sabah sönüyorum gün ışığında Akdes

Aşığım sana biliyor musun
Acılarını sürüyorum kanattığın yaralarıma
Ağlıyorum her gece dualarla olmasın bu sabah diye
Seni seviyorken içimde ölüyorum an be an
Korkularım yemin bıraktırıyor mürekkebe
Kanla yazıyorum yeminimi gece dudaklarıma
Ve başa dönüp yine susuyorum Akdes

Bulamıyorum adımlarımı
Kaybolmuş bir gölgeyim karanlıkta
Dedim ya sana ağlamak istiyorum
Haykırışlar boğazımda düğümlenirken
Bu çok mu sessiz Akdes

Kaybolduğunu görüyorum kalabalıkta
Sen gidiyorsun öyle mi şimdi
Unuttuğum her şey geliyor aklıma
Belki bir kalem ağlıyor kağıda
Bir cümlede adı geçmeyen harfler gibi
Bir adın dökülmüyor dudaklarımdan
Yalnız ve kimsesiz ağlıyorum ardından Akdes

Hani hep yorgundum ya
Hani hep şikayetçiydim ya
Artık umursamıyorum hiç birini
Şimdi beyaz bir melek takıldı şakaklarıma
Adını Akdes verdim
Seni hiç unutturmayacak
Ya her şey sen olana kadar
Ya her şey son bulana kadar Akdes

Uçurumlara sarkan kalbim
Her an bulacakmış gibi seni
Uzanıyor sonsuzluğa
Ve ben yalnızım
Ölümün bir nefes kenarında Akdes

Gözyaşlarımı biriktirip
Alnımın yorgun kader çizgileriyle
Kesişmek istiyorum bir hece de
Belki bir gün akarsam diye yüreğine

Mutluluk orada varsa hâlâ
Ölmeden sana dönmek istiyorum Akdes

Şair-i Gülhan