sevecenlikle karşıladım yine
gitmeye hazırlanıyordu bahar
kirpiklerimin rüzgarından
sararan yüzünde geceleşiyordu aydınlık
susmak bir mevsim olsa
hangi çiçek tomurcaklanır soluğumda
dar sokaklara serpilirken çocuk sesleri

işte düşlerde vurulan gülüşler yatar ellerimde
sen türkülerin nakaratından sağarken hasreti
ben sana hüznün bin yıllık yamaçlarından susuyorum
bir türlü gelmiyor senle ötelere giden aşk
ve yangın yerinde kalan külleri öpüyor güneş
acının burukluğunda gök mavisi su mavisine sarılıyor
adın geçiyor diye dinlediğim şarkılar yorgun

bütün kelimeleri baruta buluyorum
gönlümün barikatına vuruyor şiirler
süvari bakışlı dizeler geçiyor dilimden
yoksunluğunun nöbetinde çırpınıyor ömrüm
kentler dolusu yabancılıklar tepiniyor üstümde
tanıdık bir papatyaya uzanırken ellerim
yine senin kırlarında kol geziyor bahar
yine ben cemreler küskünü bir ah’a teslim olurken
dilimden tenime yürüyor özlem
aşk kentini ararken kendinde

sevecenlikle karşıladım
gitmeye hazırlanıyordu bahar
huzurluyum sanki ela gözlü sonsuzluğum
nereye gittiğini bildiğimden

ALİ RIFAT ARKU
03/07/2013
İSTANBUL