fırtınadan kalan sessizlik işlediyse ruhuna
hıçkırıkların kanat sesleri yüreğinde
haykırışlar
umutsuz bakışlar gördüysen gözlerinde
boşlukta asılıysan gecelerce
ve hayat bundan ibaretse
bil ki cennet de
cehennem de kendi bedeninde
duygular kaya gibi sert
ağır
yontulmamış aşınmışsa azgın dalgalarla
deli rüzgarla
hayat denen rüyayı
seyrediyorsan donuk gözlerle
çırılçıplak kaldıysan
üşüyorsan
ağlıyorsan
korkuyorsan
herşey sana tuzak
sen herşeyden uzak
iki damla gözyaşı aktıysa içine sessiz sessiz
omuzlarındaysa dünyanın yükü
bulamadıysan ondan bir iz
kokusunu duyuyorsan hala yanıyorsa geniz
ve deniz kıpır kıpırsa bekle
mutlaka bir gün geleceğim diyor sana
ve
tüm sıcaklığıyla yanıbaşındaysa hayat
rüya bile olsa
denemeye değmez mi tatmadığın bu kaldıysa
aralasan bir köşesinden hayatı usulca
ve yeniden
yeniden merhaba desen
denemeye değmez mi
değmez mi?