zikri hak olanım
geceyi tavaf ederek
düştüğünde sema-i alemin
yad-ı diyarlarına
gönlüne anahtar verildi
sürgüle çık gönül kapını
çalmasın diye o mekruh
sırla dolu aşkın küpünü
kaldırıp örtüsünü
sana semanın yüzünü açıyorum
at içinden derdi kederi
cananım ezberle gayrı
gözünden düşen her damla
gönlümün ummanında inci tanesi
o umman ki
sığmaz yere göğe
konaklamaz hiç bir elde
varılmaz günah ile
affedilmez haset ile
öğren adını an zikir ile
o nazlı bir aşk-ı derya
kimi içer kanmaz
kimi bakar anlamaz
laldır kiminin dili
kimi kibir ile
daldığında gayesiz seyrine
yanar içi çölde susuz gibi
uhut çölüne düşmüş
bedevi gülü sırdaşım
al şalı ipek alnı ak
yüzü nur ile yunmuş cananım
ellerin semaya açıldığında
büktüğünde boynu nu
arş-ı alemin alametine
kal cennet-i sefa içinde
ol hurma bahçelerine
hurilerin en hası
canıma can parem
seher vaktimin nazlı gülü
gönlüne konan bülbülüm
seyyah oldum aşkına
dergah dergah
serabı sabır olan
kenan diyarında
çöl çöl gezerim
miksi amberi ferahına
dua ile yüzümü sürdüğüm
bin nefesi şükür
bin nefesi kabe bildiğim
gönül gözünde
zikri bol
fikri ecdadı ile bir
sinesi perişan olanım