bir bulutu giyindim
üşümem

üşümem

tebessümümle cebelleşen hüznüm
beni yağmur yap
tüm düşler kadar kısık sesim

aynanın ortasından gölgeme baktım
sırrıma dil çıkardı derim
benim kederim
kuşları dökülen şehirlere denkti
deniz kenarında unutulmuş ıslak bir balık
gibi çölü susuz bırakmayan mucize
arıyordu çocukluğumu
her yanım kıbleydi
Allahım
ayıkla geceyi üzerimden

yüreğim devrilecek gibi ağır
ağır
ağır
bağırayım
sonsuz aşkların arkasından



beş duyulu kaoslar
hükümetler, inanç sistemleri, devletler ve demokrasi
ekim ayı, mayıs ve haziran
binlerce yara göğsümüzde oluşan
ve hatıralar
eski fotoğraflar
itina ile saklanan sırlar arasında
güneş kokmuyor hava

maviden güzeli yok
ölmüş zaman içinde



şarkılara geç kalınmamalı
aşka gelince sıra, boşa geçen zamana ağlanmalı

kaç saatliğine kaçmış ömür
bir çocuk ne çok gülmüştü dün
ey çocuk,, göğsümden öp beni
deprem çantamızda saklanan sevda
yıkılmadan tut beni


felçli bir akşam üstü gibi
denize düştükçe ölüyor güneş
turnalara yüklenmiş türküler
avuç içlerinde uyuyakalmış düşler gibi
derinleşiyor hasret

kaç solukluk bu ömür
bu teslimiyet niye
bir tutam öpebilsek sevgiliyi
ay tutulur ses tellerimizde

sahi ne zaman gelecektin sevgili
yağmurumdan tut şehirlere dağıt beni
gırtlağa kadar çekilen yangın
şarkıların serinliğine muhtaç


yer yüzüyle, yâr yüzünün kavgasıdır hayat


güzel şarkılar bitmez sevgili
bitmez
sadece sessizleşir

kokunu unutmadan
sesin dağlaşsın tenimde
boynunu uzat sevgili
boynunu uzat...