Üzerinde lezzetine doyulmaz meyveleri olan ağaçlar,
Hep sizlerle geçti çocukluğum ve gençliğimdeki yıllar,
Geçtiğimiz her yer ve ufkumuzda ki tüm yollar,
Tazecik meyveler sunuyordu elleriyle bizlere.


Yemeğe doyamazdık üstünüzdeki tüm meyveleri,
Bahçelere dala, dala usandırdık bütün komşuları,
Ama yinede onlardan öğrendik paylaşmanın anlamını,
Yeri geldiğinde meyveleri elleriyle sunuyorlardı bizlere.


Artık her yer taş bloklara kaldı meyve ağaçları yok,
Ağaçları geçtik çocuklara oyun alanı kalmadı onuda görüyorlar çok,
Hey benim şimdiki kadar medeni olmayıp garip geçen çocukluğum,
Biz hiç bir zaman medeni olmasak ta gözümüz sevgi ile dolu,
yüreğimiz her şeye tok...


Zafer Özcan-(29.05.2013)

..