Ölümlü kumaşı dikiliyordu ülkelerin
İçinde bayrak renkleri efil bir rüzgâr
Çıplak serenatlı kadın dövmeleriydi
Uzaktan seyrediyordu bir tepe mavi insan


Köşeli sol mızraklar sapladı uğultu
Zindandan meydanlara çıkan odalar
Omuz askısını indirdi resmin kalanı
Yorgun düşkün fildişi uzun koridorlar


Öpmeye doyamadı özgür anıtlar parklar
Çimlerinde yeşil övünç hüzünleri killi
Tüm anayasalarda yazar Tanrının evi
Kuyularda berrak demokrasilerin sesi


Islak imzalarla hadım edildiği gün çanlar
İçine çekildi kuleler yaban cinsiyetsizliğe
Yankı bahar uğultular altı aylık uyku gibi
İlkel adını sevdi tüm ana rahmine vedalar


Ukalâ bir gövdesi vardı palmiye ağaçlarının
Göbekli politikacılar gibi bakıyorlardı sahilde
Petrolün yaladığı yalattığı kıçlara müptela
Çölün felsefelerine hürdü bir tepe mavi lisan


Kanalizasyonun altından kırbacıydı halk
Süvarilerini öldüren kristal dolunaya aşık
Kayısı dallarına fısıldayan patikaların ardı
Ki ardından bakamayacak kadardı artçı vicdan


Damağında şekillenen bir meme pembesiydi
Salt lumbara ağzı çingene yolculuklarda
Sisli kadehlerle tanışıklığa dönüşünce dindi
Okyanus ilanıydı emperyalist kaplumbağalar


Gücün gücüne giden tarafının barbekü partisinde
Uçak gemileriyle biberler tanklarıyla domatesler
Yük katarının taşıdığı aşk mektuplarıyla künyeler
Mezar taşı ekonomisine süslenen sokak işgalleriydi


Beyaz gömleğinin cebinde mavi bir dolma kalem
İtaatkâr menevişe dönüştü parmağının ritmiyle
Yüz üstü uzandı onurlu tüm mücadeleler gibi
Yaşamak ilminde azınlıktaydı bir tepe mavi insan



…










.