Yar…
Henüz nasıl
Anlatacağımı bilemiyorum
Edebin feyzinde
Kalbimin fakirliğinde
Yalın halini özlüyorum
Hasretin kadrinde
Ve halsiz kalan dirliğinde
Mahcubiyetime yöneliyorum

Oysa
Çok haklıydın
Ve çok geç kalınmış olsa bile
Hakkaniyet teslim edilmelidir
Ruhum hicran içinde inlese de
Lakin ömrü yelpazemde
Mütemadiyen o naif
Edebine imrensem de yapamıyorum

Hasrettiğiniz
Fedakârlığa ve sabır ağına
Müsavi olacak kadar
Kanaati solumak nefsimi korkutuyor
Sevginin karşısında,
Teslim ettiğin dostluğun
Ferahlığıyla sana gelemedim

Utancımdan
Söyleyemedim ve gizlendim
Bahaneler beyan etmeyeyim diye
Nefesimi serdetmedim
Lakin muhtaçlığımla sessizce
Halinin zarafetini
Takip ederek hazza eriştim

Biliyorum,
Yüzleşmekten korkuyorum
Neye çare olacak hüzün,
Ruhumdan imtina ediyorum
Kalbimdeki muhabbetini bilerek
Her ne hikmetse işte tevessül edemiyorum


Latif şiirlerinizi
Sürurla teneffüs ediyorum
Hasrettiğin enginliğin
Karşısında şiddetle üşüyorum
Zafiyetlerime nazar edip
O suhuletli kalbinizden tezahür eden
Âlicenaplığı hiç hak etmediğimi
Kesinlikle biliyor ve hisleniyorum

Bilemiyorum
Affedecek misin acizliğimi
Halinden gizlediğim
Melalimdeki sancıların kirliliğini
Ruhumla baş başa kalan acı lekelerimi
Ve umut sağanağındaki hadsizliğimi

Bağışlayacağını
Biliyorum ama çekiniyorum
Huzurunuza gelmekten
İmtina ederek sessizliğe giriyorum
Yanıklığımı mısralara deşifre ederek
Muhabbetinin kadrinde nefesleniyorum

Nelere ve asilzade
Kişiliğinle gül ikliminde
Diken için kalbim varlığıma
Meylederek ruhuma hükmetse
Edep birliğinde ve niyazın bereketiyle
Naif kalbinle asla hüsrana tevessül etme

İtiraf ediyorum
Acizlik fakir benliğimde
Her ne kadar kalbimden söz ederek
Hakikati teslim etsem de
Olmuyor işte,
Heveslerim mütemadiyen hissiyatını
Deruhte ederek ömrü bitirse

Ey hak
Sen halimin
Bendinde nezihsin
Kimsenin şahit olmadığı
Hakikatlere yakın olan bir rahimsin
Bahtımın badiresinde
Ve nasibin katresinde
Vuslat için en güzide bir reçetesin

Mustafa Cilasun