Yar…
Kimi sırlar,
Esrarın cüzlerindendir
Eğer hakikate mebni olmazsa
Nefsin lahza fırsatıdır
Kul, akleden, istişareye önem veren,
Hassasiyetle düşünen muhataptır
Beşer, henüz
Bu mertebeye erişmeyen nefestir,
Emmare içinde bulunan hazin kederdir

Aklın
Dereceleri niye vardır
Kalbin telleri her zaman
Berzaha ram olan meyandır
Ruh yüceldikçe,
Kalp inkişafa eriştikçe,
İhsan hali bürümüşse ne aladır
Ölmeden ölebilmenin,
Sevdasıyla farka gidilmenin,
İnayette yarış edilmenin edasıdır

Kul, Hakk’ın
Rızası için yaşamalı
Her amelinde nedenler bulunmalı,
Taklit üzere olmaktan kaçınmalı
Tahkikin ehemmiyetine
İnanarak yol almalı,
Anlamadan ve bilmeden kanmamalı
Bahane nefsin hevasıdır,
Gerekçesiz yaşamak ne tuhaftır,
İnsan hakikatine
Yabancı olmamalı, anlamalı

Evrensel
Bir dinin müntesibi olmak
Şek ve şüpheyi itidal üzere ayırmak,
Endişe içinde bulunmak
Merak ve kalbi hassasiyeti muvazene
İçinde korumak ve azimetle yol almak
Aklına ve kalbine olan özgüvenini,
Hareket ve kuvvetin sahibine
Ait olduğunu unutmamak zarurettir

Her kim
Olursa olsun,
Asla şu hakikati unutmasın
Kalbi umutların bir vakti vardır,
Bahtın kalem mizanıdır
Sabır kat a hor görülmeyecek değerdir,
Kanaat kalbi inşirahın ikmalidir
Nasip olmayan,
Gönlümüzde ukde bırakan,
Ah u zar etmek için sine yakan
Her neyse rahmet değildir

Rabbimiz bizleri
Eza vermek için yaratmadı
Akıl ve iradeyi
Her zaman Kit ab’ı Celil’inde
Ve Efendi’mizle hatırlattı
Her ne hikmetse sosyolojik olarak
Bir fetret devri yaşandı,
İnsan yaşamak adına adandı
Kıta’larda ruhu ve aklı esir eden,
İradeyi hiçe sayan, modern
Köleliği alalayan bir dönem başladı

Mustafa Cilasun