Bu gün bambaşka bir ruh taşıyorum bedenimde
Ne bu şehir bildiğim şehir / nede ben bildiğim benim
Kaybolup gidiyorum gökyüzünün gri gölgesinde
rüzgarın keskin soğuğu bıçak gibi yüzümde
herkesden kaçıyorum / belki kendimden bile
Sus şehrim sus…..bu gün ben ! / ben değilim

en son ne zaman bahar açmıştı bu deli gönülde /
suskun dudaklarım hangi şarkıyı mırıldanmıştı gülen gözlerle
her gün binlerce oyun oynanan yaşadığım yeryüzünde
tüm ihanetlere / vefasızlıklara inat
hayatı seviyorum diye / yalanmı söylemişim kendime bile

içimde hiç durmadan çalan hüzünlü bir musiki
yürek dağlarcasına …..
yıllar değil / yıllarca tutunup kalmışım acılara

bazen bir gülü koklamışım hayat güzel diye /
bazen yetim bir çocuğu öpmüşüm yanağından sevgi diye
bazen bir yaşlı eli tutmuşum yalnız değilsin diye ………
hak etmeyen bir vefasızı sevmiş / haykırmışım seviyorum diye

ne sevdiğim yar / ne dostum sır olmuş gönlüme
sus şehrim sus…bu gün ben ! / ben değilim