I—

Bir sessizlik çökerken
ruhumum en ücra derinliklerine
Can çekişiyordu sıkıntılar
Metanetimin sınırsız sularında….




Her sessizlik metin olmayı öğretir
Ve intihar düşleri kurmayacak kadar direnci ve sabrı anlatır..
Elbette intihar düşlerimizde oldu..







kim demiş sarhoş değilim,
zil/zurna bir şişe çalar içimde
bir o yana bir bu yana sekerken gözlerim
bedenim sessizce demir alır bir limanda.



henüz sahnelenmemiş intihari kabuslar
ve cehenneminde yanmakta olan binlerce ceset
her an vurur hükmünü
Fermanı tuzla buz eder
yüreğimin en mistik ve en masum arzuhallerini





II---

direnci sabrın komutasında olan sessizliğim
yüreğim çalkalanırken günahla kınalı cesetlerin içinde
sen miski amber kokusuydun dudaklarımda
ve benliğimi yazılmış en ağır fermanlardan korurken
belki de bir idamdan beraat alıyordum..


her beraat bir sessizliğin fidyesiydi bize.
bir sessizliğin hediyesiydi
bir muştu gibi erince boğarken
bıçkın bir hançer gibi iniyordu
iç dünyamızı boğan
kabusla çizilmiş senaryoların içine…




III------

şimdi yüreğim sabrın ve selamettin direnişinde
beyaz bir sayfa kadar ak ve pak
ne bizi bir fırtına alabora edebilir
ne de hükmünü yitiren düşler.



24 haziran 2013/diyarbakır..