YAŞAMIN KOLLARINA...

Siz bir serce ağladığında ,

Öldüğünü biliyor musunuz?

Ya da bir kuşun kanadı kırılırken

Nasıl o küçücük bedeninin çırpındığını?

Benim bunlardan farkım yoktu sende,

Sen!..hiç acıma olmayan o yüreğinle

Nereye kadar sürdürebileceksin yaşamını?

Ben ne bir kuş ne de bir serçeydim elinde,

Sen bunları yaşattın bana tüm benliğimde,

Oysaki sana olan sevgimin sınırı yoktu

Sırf sen mutlu olasın diye her şeyden

Vaz geçerken ben!. senden gelen en güzel hediye

Boynuma taktığın ihanetinin aferimi olan

Bir ödül....yakıştırabildin mi kendine?

Seni ne kadar da sevsem delicesine,

Yüreğimi dağlayıp,gözlerimi milleyip

Seni azat ediyorum bu bedenden...

Suyun berraklığı gibiydi,

Bir şelalenin coşkulu akışı gibi,

Karlar içinde yetişen dağ tepesinde ki

Kardelen’di sana olan sevdam....

Delicesineydi.tutkulu ve ateşli,

Güneşin yakıcı kor alevi gibiydi.

Mutluluk benim için karşılıksız seni sevmekti,

Sana aşığım dediğimde istisnasız sadık kalabilmekti...

Ve bende sevgin buydu..Şimdi nerdesin bilmiyorum

Ama yüreğinin sızladığını hissediyorum...

Ve çok uzaklardan düşünüyorum,

Unutarak ihanetlerini,anıların adına....

İmkansız güzellikler adıyorum yaşam yerime

Ve bir mum yakıyorum yağmalanmış,

Sevda dolu yüreklere,ihanetlerin inadına...

Eşlik ederken yağmur kuşların şarkısına,

Bu kez kendimi!...

Kendimi sunuyorum yaşamın kollarına....

TUANA ÇELİK.....