Ne belalı başımız var bilmem ki
Her gelen bir tufan estirdi gitti
Söz öldürür zehir ile ölmem ki
Nifak ekti dostla küstürdü gitti

Dedim suçum nedir söyle günahım
Alma günahımı tutmasın ahım
Yapıştı yakama kesti iflahım
Korkuttu gözümü tıstırdı gitti

Sanırsın harami can alan cellât
Çırpın bir kenara çabuk kendin at
Zarbına dayanmaz olsa da Polat
Köşeden köşeye kıstırdı gitti

Merhametten yoksun yüreği katı
Böylesinde edep olmaz ki zati
Anamdan emdiğim ak helal sütü
Burnumdan getirdi kusturdu gitti

Zamanımı çaldı zay oldu vaktim
Esiri olmuştum canımdan bıktım
İki dakikada moralden çöktüm
Gülen suratımı astırdı gitti

Baktım ki gitmeye yoktur niyeti
Hazırdım vermeye neyse diyeti
Ne şakası belli ne ciddiyeti
Bülbülü şeydaydım susturdu gitti

Dedim Mizani’ye nedir garezin
Beni melül ettin artsın marazın
Karakışa dönsün baharın yazın
Doğrusu hakladı bastırdı gitti

Ozan Mizani (Taner Karataş) 23.06.2013