ŞU KIZILCIKLAR KAÇA ?DİYEN SESİMDE



Rengarenk çiçekler açmaya çalışıyor şu ölümler üzerine
sımsıcak gövdesinde ağaçlar yaşama direniyor yine de
karanlıklar içerisinden uzanan eller umut uykusuz gecelere
hayat acılar yazar bazen sayfalarında kaçınılmaz gerçekte


Bir ağırlık sürtünürken göz kapakları yorgun bedende
yine de bir mucize yok mu? kıvranıp duran hayalinde
işte o yaşatan güldüren içinde bulunduğun bedende
bak unutuldu bile mağazalar rengarenk günün telaşesinde



Kenti teslim alan ölüm sesi sürünüyor hala denizin dibinde
çığlıklar atıyor arada doymak bilmediği yeryüzünde
hayat devam ediyor işte kirazlar kaça diyen sesimde
elimde hasır çanta meyve sebze doldurduğum sepetimde

O BÜYÜK DEPREM SONRASI

ANNESİNİN YAZLIK EVİNDEN SADECE GERİYE
TAŞ TOPRAK KALAN

ISRARLA DÖNMELERİNİ İSTEDİĞİM

O TATLI FÜRÜZAN

BOYNUMU KOPARACAK TUTMASAM
ÇIĞLIK ÇIĞLIĞA
ARADA O BURUK
ÇOCUK SEVİNCİYLE


NİYE BU KADAR ANIYORUM
ISRARLA BİLEMİYORUM AMA
RABBİM
BİR DAHA YAŞATMASIN DİLEĞİMLE

saliha hanım
günlüğü
1937_2013
yine kayıp sayfalarım işte
şiir kıyısından akan acı tatlı yaşam öykülerimle