0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1598
Okunma
Yaşanan bir hayat vardı
Azrail bir gece ansızın kapıyı çaldı
uykudaki bedenden ruhu çekip aldı
geriye yavaş yavaş soğuyan bir beden kaldı
oysa diğerleri daha uyuyordu
hırsıza razıydılar ama Azrail’i beklemiyorlardı
sabah sesleniyorlar ama cevap alamıyorlardı
açtıkları kapının arkasında
bir ömür taşıyacakları acı olduğunu bilmiyorlardı
oysa Azrail de gelince gürültü yapsaydı
uyuyanları kaldırıp rızalarını alsaydı
tüm evi götürseydi de aldığını bıraksaydı
Dağlar taşlar gibiyim
iniltiden duramıyorum
ağlasam gülsem de
seneler gelip geçse de
ruhumu bedenime sığdıramıyorum
