Aslında anlatılan ama dile gelemeyen güzel duygular,

tebrikler,

selâmlar..

Siir duygu Yoğunluğu ve hayal gücünün bileşkesi derler ya, bu ondan cok daha ote bir şey. KUTLARIM kalem ehlini.

hikayesi çok ilginç ve sevda kokuyor... ne kadar yakışıyor kaleme bu tür eserler kutluyorum hocam saygılarımla

nerden bilsin bilmez ki
ne getirdi neden geldi
nasıl geldi nedir onu getiren

yüreğinize sağlık
kaleminize bereket kutladım

bu bölüm oldukça duygulu ve etkili sunulmuş üstadım.
büyük bir coşku doldu içime o an ben oradaydım sanki.
kaleminize sağlık

Mükemmeldi...bana alkışlamak düşer sadece
Yüreğinize sağlık üstamm..........SAYGILAR

o senenin sonuna kadar ben her gün,
her sabah onun durağında aldım soluğu,
her fırsatta okulunun çıkışında
minibüse bindim onunla
ne yan yana oturabildim,
ne onun ücretini de ödeyebildim

bir keresinde oturduğu koltuğa tutundumdu
kalbim duracaktı, dizlerim titredi
karnesini aldığı gün.. ilk defa konuştu
“artık okul bitti” dedi,
sesini tek duyduğumdu
acımıştı halime belli

ertesi günlerde babasına bir köylüleri
bu delikanlı “senin kızı bekliyor” demiş
babası “-nasipse elden ne gelir” demiş
“Nurcihan ablalarını beklemeyecek mi”
adam eve dönüp bizimkini bir güzel benzetmiş
o da çıkmış o hiddetle durağa geldi..
yüzü mosmor, gözleri şiş,
“okul bitti,
okul bitti, daha neden geliyorsun” dedi

yere baktım “bilmem”
sanki onu beklemiyormuş gibi
“sen neden geldin”
sesim çıkmadı, boğuk, anlaşılmaz tabi
bir anlık sevda ile gözlerime baktı
çok güzeldi
çook çok güzeldi
“bilmeemm” dedi





Usta yüreği kalemi selamlıyorum çok çok güzeli anlatım
Beğeni ile okudum
Yüreğine kalemine sağlık
Saygılar________________