Güneş battı her yer karanlık,
o bir şey değilde alışırsın zamanla karanlığa
ama ben üşüyorum yokluğunda
her şey üstüme üstüme geliyor
yok oluyorum biranda kalabalık ortasında
hani böyle dilsiz,sağır ve kör oluyorum
aslında o kadar zor ki karanlıkta kalmak
etrafında dönen bir çok simayı bile tanımıyorsun
senle ilgilenenleri arkandan vuracak gibi sanıyorsun
görmüyorsun kimseyi sadece kendin oluyorsun yalnız başına
oda bir şey değilde üşüyorum yokluğunda
ay da yok ortalıkta ondan yansıyan ışığı yansıtsın diye
ya yıldızlar siz,
siz nerdesiniz çok uzaktan da olsa küçücük bir ışık yansıtamaz mısınız
ondan bir parça ışık olsa bile üşümemek için sadece
karanlığa alışırım ben karanlıktan korkmam
çekilirim bir köşeye usulca dururum aydınlık olana kadar
uyuyamam belki ama üşüyorum yokluğunda
Güneşim battı ve ben üşüyorum yokluğunda ...














adar76...