Severim İstanbul’u

Ne zaman baksam
Duaya açılmış el gibi
Eyüp sultanda bir çini
Parçalıyor içini
Severim İstanbul’u
Dualarda İstanbul

Ne zaman baksam
Edirne kapıda surlar
Dile gelir Ulubatlı Hasanın adını şakır
Dualarda İstanbul

Ne zaman baksam
Haliç’te karadan denize iner gemiler
Ne zaman gitsem Eminönü’ne
Canıma can gelir
Sultanahmet kalbidir bu şehrin
Dualarda İstanbul

Ne zaman baksam
Mezarlıkta bahar
O mezarlıkta bir mezar
Yediveren gibi
Her bahar
Secdede İstanbul

Her kış
Gelinlik giyer İstanbul

Her yaz
Güneş gitmek istemez İstanbul’dan
Güle aşıktır İstanbul

Seher vakitlerinde
Sular göklerin maviliğini ezanlar
Sessiz sessiz ağlar sanki İstanbul
Bir ölüm için
Ölüm yok İstanbul’u fethedene
Güle aşıktır İstanbul

Ay kaşları
Güneş gözleridir İstanbul’un
O Şirinden güzel
O leyladan güzel…
Güle aşıktır İstanbul

Martılar
Uçuşurken atılan simitlere
Bir yeni aşk beslenir
Martılar kadar beyaz
Denizler kadar mavi…
Güle aşıktır İstanbul