Önce seni seviyorum sözüyle başlar hayat
Sonrasında hüzünler kederler devam eder
Anlatmak istersin içindeki bütün dertterini
Anlatamassın yarım kalır bütün duyguların
Bir türlü bir bütün olamassın hayata karşı
Yarım kalmış bir hayatın nefesini solursun
Boğazında düğüm düğüm olur tüm sözlerin
Suskunlukların dolar taşar sığmaz bir yere
Koyboldukça kaybolursun hayatın ötesinde
Bulamassın hiç bir zaman keybettiklerini
Yok olmanın acı hüzünlerini taşıyamassın
Yorulur kalırsın sığamazsın hiç bir zaman
Hayatın hiç bir yerine içindeki duyguların
Patlar gizli bir yara olur anlayamassın

Anlatamassın hiç kimselere içindeki acılarını
Bir an gelir sığmaz içindekiler yüreğine
Ne sen sen olursun nede hayat anlar seni
Yarım kalmışlığınla yaşamak zorunda kalırsın
Bütün olmanın savaşını verirken yüreğinde
Aklın beynin ruhun bile seni terkeder içinde
Deli divane olursun ararsın kendini yıllarca
Başlarsın o diyar bu diyar gezip durmaya
Attığın voltaların sayısını unutursun acıdan
Gölgen bile seni terkeder yürüdüğün zaman
Ağlar durursun yaşadığın mutlu günlerine
Dolup dolup patlamanın nedemek olduğunu
Tıpkı benim gibi yaşadıkça anlarsın sevdiğim...

Ufuk GÜNEY