Annem kalk ben geldim aç kapıyı
Yorgunum uzaktı yolum bitkin haldeyim
Düşmanlar peşimde elleri silahlı
Buldular izimi çaresiz ve naçarım
Aç kollarını bas bağrına koru beni
Annem aç kapıyı bitkin haldeyim
Omuzumda taşıyamadığım yükler var
Bedenimi ruhumu saran çaresizlikler
Şafak sökmek üzere aydınlanır gökyüzü
Kuşlar ötüşür uyandı ya canlılar
Kalk Anne aç kapıyı sar kollarına
Tut ellerimi bas bağrına okşa sacımı
Senin gibi kimse okşamaz ki sacımı
Senin gibi oğlum, yavrum diyenim yok
Senin gibi kollayan bedenini siper eden,
Dizlerine yatırıp candan yavrum diye beni seven
Annem kalk uyan sana geldim aç kapıyı
Şu dünya fani insan hep aslına döner
Et tırnaktan ayrılamaz döndüm annem
Okşa ne olur saçlarımı hatırlat bana çocukluğumu
Hani düşsem koşup kaldırırdın ya
Yavrum deyip bağrına basardın ya
Ben ağlarken gözlerin yaşarırdı annem
Bir başka sarardın kollarına öperdin doyasıya
Yavrum canım değişlerin çınlar kulağımda
Hep yanımda oldun hep korudun
Ellerinle yemeğimi yedirdin karnımı doyurdun
Yemedin yedirdin canım yavrum yesin derdin
Anam bilemedim kıymetini afet beni
Hakkını ödeyemem helal et hakkını
Sende ne hakkım var ki sana helaldir hakkım
Kalk anam ben geldim aç kapıları
Kilitlimi kapılar açılmıyor mu canım anam
Gözyaşlarım dökülür o soğuk topraklara
Çiçekler açmış arılar kelebekler arkadaş olmuş sana
Bülbül konmuş gül dalına şarkılar söylüyor
Âşık Vasıf dile geldi söyler içten duygularını
Şimdi sen yüreğimde sızım acım ve derdimsin
Kıymet bilinmez yaşarken dünyada öğrendim bunu
Mekânın cennet olsun duacıyım Allaha
Günahsız geçersin sırat köprüsünü korkusuzca
Mekânın cennet olsun canım canım biricik Anammmmmmmmmm

VASIF TEMEL ÇOBANOĞLU
13.06.2013 ÇARŞAMBA