1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
779
Okunma
Bıldırcınım,
Kekliğim derdi.
Ben ona göre baldım,
Gadayıftım,
Sen evimin süsü,
Sen yüreğimin közü,
Sen kırh köyün gözelisin lafları çok menşurdu,
Düşmezdi hiç dilinden.
Gözüyle gözlerime sorar gibi bakar,
Eliyle sıhıca tutardı elimden.
Ben evdeyken sakın iş görme,
Geç karşıma otur,
Ben sadece sana bahayım.
Sen Van gölü ol,
Ben Yeşilırmak,
Sana doğru ahayım daim ricasıydı.
İrahmetli çoh cümert olup
Aynı zamanda da köyün ağasıydı.
Kara yağız,
Geniş omuzlu,
Uzun boyluydu.
Kaytan bıyıklı,
Çoh da iyi huyluydu.
Sofrada çorba ecimcikse,
Ya da ekmek azsa,
Önce o kalhardı “ya Rabbi şükür” deyip.
Doymadın, niçin kalhdın dediğimde
Horanta doymasın mı derdi
Caketinin düğmesini ilikleyip.
O anmahla,
Anlatmahla bitmez.
O bir muhkem dağ,
O gocaman bir denizdi.
Bahri KÖSE
Cevap Yaz