I
Dijital bir PC oyununun içinde gibiyim
Bir güç tarafından fırlatılıp atılmışım
Duygusu kapladı
İçimi

Evet öyleydi
Sanki görünmez bir güç
Fırlatıp atmıştı
Bu kâbus gibi
Dünyanın içine
Tıpkı gençlerin oynadığı
Oyunlarda olduğu gibiydi
Sahne

II
İşte başlıyordu oyun
İki renk hâkimdi ortama
Siyah ve kırmızı
Ateş kırmızısı
Bir bakıyorsun
Her yer siyaha kesmiş
Bir de bakıyorsun
Kıpkırmızı


İki dağ arasında
Akıyordu bir lav deresi
Bir güç emir veriyordu
Geç hadi karşıya!
Nasıl diyor usum?

Gözlerim bir radar şimdi
Tarıyor hızlıca etrafı
Bir köprü
Yarısı yok
Atla diyor yine usum
Arkadan korkunç dev yaratıklar
Gözleri ateş saçıyor

Gözlerimi kapatıp atlıyorum
Karşı taraftayım
Yürüyorum bir süre
Siyah yolda
Alıştım gibi
Siyaha

Siyahı bozan yine kırmızı
Küçük küçük ateş çukurları
Geçiyorum aralarından
Sonra önümde beliriyor
Bir ateş deryası
Yüreğim sıkışıyor
Geçit arıyor yine radar gözlerim
Yok, yok!
Ateş çukurlarının etrafından
Geçmeye çalışıyorum
Kaybetmeden dengemi
Ve yolun sonu
Çıkış yok

Kısılmıştım
Dizlerimi kırıp
Çöküyorum yere
Ellerimin
Arasına alıp başımı
Büzülüyorum oracığa

Çaresizlik içinde kıvranırken
Bir ses
Kalk diyor
Çare ara!
Çıkış bul!
Kaldırıp başımı
Daha dikkatli
Bakıyorum etrafa

Gördüm
Kayalarla bütünleşmiş
Dev bir kapı
Sevinç
Ama birden sevincim sönüyordu
Nasıl açacaktım

Dümdüz bir kapı görüntüsüydü önümdeki
Yine çaresizlik bürümüştü
Tüm bedenimi
Hadi diyordu bir ses yine
Toparlayıp kendimi
Sever gibi, okşar gibi
Dokunuyordum kapıya
Bulmalıyım
Bulmalıydım
Her yerine tekrar tekrar dokunuyorum
Kapının
Daha sakin

Ama yüreğim çırpınıyor korkudan
Arkadan karanlık, atlı siluetler
Dörtnala bana doğru geliyorlar
Yukarıda yaratıklar
Acayip sesler çıkararak
Bana doğru dalışa geçiyorlar
Korku dorukta
Ellerim titriyor


Derken bir şeye çarpıyor elim
Gizli bir bölme
Dev bir anahtar
Sanki bütün vücudumla
Kavrıyorum onu
Kulağım arkadaki seslerde…

III

Ve açılıyor kapı
Koşuyorum olanca gücümle,
Güzel diyor usum,
Yeşil, çiçekli bitkiler
Engebesiz bir yol
Renkler :
Mavi ve yeşil

Oda ne?
Ağaçlar devasa büyüyor önümde
Oradan oraya koşturuyorum
Dağlar fışkırıyor yollardan
Çiçekler fosforlu
Garip yaratıklara dönüşüyor
Sular fışkırıyor üzerime doğru
Siyah yapışkan böcekler
Üzerime üşüşüyor
Saldırıyorlar

Nereye düşmüştüm?
Hangi dünyadaydım?
Hani zihniyetin içindeydim?
Kimdim ve kimdi bunlar?

Bu düşünceler akıyordu
Zihnimden
Ve zihnimde gözlerim vardı
Ve görüyordum bir sayfada gibi
Düşünceleri

Gözlerim kararıyordu
Kımıldayamıyordum
Ve silindi her şey…



Mavi yeşil bir ırmak
İçindeydim
Bir ırmaktım şimdi
Ve akıyordum
Bir adım sonra
Neyle karşılaşacağımı
Bilmez bir halde…
Belki denize ulaşırdı ırmak
Diye düşlüyor us

Ve anlıyorum ki
Bu başka bir dünya değildi
Her şey gerçekti
Ve içindeydik

Bu çığlık ne zaman duyulacaktı
Ne zaman sona erecekti kâbus
Kim sonlandıracaktı?
Nasıl olacaktı?
Kafamın içinde deli sorular
Usum kahkalar atıyor
İsterik…

IV
Gençler alıyordu etrafımı şimdi
Coşkulu, kararlı
Kızlı, erkekli
Önce korkmalı mıyım diye
Konuştu usum
Yanılıyordu belli ki

Gözlerim gördü
Gülümsemelerini
Ve baktım kendime
Savaşçı gibi giyinmiştim
Savaşçı bir kadın
Bu defa düşündü usum
Gözlerin mi yanılıyor?
Karıştım kendi içimde…

Kimse konuşmuyor
Gülümsüyordu herkes
Ve bir şeyler yapıyorlardı
Kimse zorlamadan


Anladım ki:
Savaşçı kıyafetine gerek yoktu
Herkes liderdi
Ve çıkardım üstümdekileri…

10.06 2013