Kalabalık sevdim seni ,
Sağ omzumun üzerinden bakan bir aşk bekçisi " Ben " ile

gitmeden omuzlarıma bıraktığın
göz yaşlarının o kurumamış nemli ıslaklığı
bu bekçinin tek kudretiydi ...

yaşamalıydı bu bekçi ,
"bir gün aşkın ıslaklığı kurursa ?" korkusuyla

ama ölmemeliydi bu
bekçi bilmeliydi . . .
aşkın çok ıslanacağını ,
ve aşk ıslandığında...
kirpiklerin kılıç,
göz kapaklarının kalkan olacağını .

böyle bir ıslaklığın ise ...
cehennemin bile kurutamıyacağını . . .

Kalabalık sevdim seni ,
yüreğimin sokaklarında bulduğum " Ben " ile,
Bilirsin ,
hemde gitmek gibi bilirsin ...
bu yüreğin sokakları,
bi aralar , aşk’a çok yabancıydı
bulduğum beni ,
senin öğrettiğin aşk Sokaklarına götürdüm ,

Ve bu sokaklarda kalan aşk dolu adımlar ,
ayağımızın bıraktığı sevda dolu izler ile . . .
gözlerimde vuslat yaraları bıraktı,
Bense bulduğum beni ,
gözlerimde bıraktım
gözlerim kalabalıktı,
kalabalık bendim,
kalabalık sendin,

sonra seni yüreğimde bıraktım .

bense bu kalabalıkta yalnız kalan ,
kalabalık bir yalnız . . .

Kalabalık sevdim seni ,
Sonunu bilmedim gökyüzündeki yıldız ile ,
o yıldız "Ben"dim
Yıldızlarla sevdim seni

ve ...
sende yıldızdın...

bilmem hangi son bahar gecesinde,
yalnız kalınca ,
Benim gibi sönük bir yıldızın yüreğine düştün,

sönük dedim de,
sakın küskün kalma ,

sen gelince o kadar çok parladı ki bu yıldız ...
bir an gözlerimin yelkenini,
gökyüzüne çevirmedim değil .

parlıyor sandığım yıldızlar,
sen yüreğime düşünce ,
"Acaba Utanıp ,Söndüler mi " diye

Kalabalık sevdim seni ,
bir bekçi tuttum omuzlarımda,
bir yıldız büyüttüm yüreğimde

yıldızlarla birlikte büyüyen bu aşk . . .

aşk ile korkusuzluğa boğulan bu bekçi . . .

" Ben " ile

Çok kalabalık sevdim seni .