Bir insanın içine girmelere,
sarıp sarmalamalarla can atmışsa bir insan,
çoktan içine almıştır onu.
Ölünce o,ölür..

Elini uzatıp dokunamayacağın ten,
Bir daha işitemeyeceğin ses ve hissedemeyeceğin nefes,
Artık her zamankinden daha çok senindir....
Boşluğunu doldurmaya üşüşmüş birileri

Asla o nun olamayacakları kadar senin…
Hatta sonbahar da hazanın hüznü,
İlk bahar da leylak tomurcuklarının
Tazeliği kadar senin..

Ve hatta yüreğinden koparıp,
arşı titrettiğin duaların kadar, senin..
Toprağa gömersin,
Yüreğinde kıyam eder… O ölür..!

Bir bayram günü kapını çalan çocuklarla,
Deniz kenarında manzaraya meze,
Demli bir çayın buruk tadında,
Çakan şimşeklerin ardından,
Yüzüne deyiveren ilk yağmur damlasının
Ürperten ıslaklığında,
güneşe kesmiş pırıl pırıl sabahın
İçeriye süzülen sıcak ışınlarında
Aniden ve türlü biçimlerde geliverir yanına,
Taaa yüreğinin içinden..

Çünkü o senindir…
Ve ancak sen ölürsen, Ölür..!


Selda İYİEKMEKÇİ